عملکرد کود منگنز در مزارع گوجه

عملکرد کود منگنز در مزارع گوجه

عملکرد کود منگنز در مزارع گوجه

عملکرد کود منگنز در مزارع گوجه صلاح کمبود منگنز

تولید کلروفیل فعال‌سازی آنزیم

مقاومت در برابر بیماری‌ها بهبود جذب مواد مغذی

بهبود عملکرد و کیفیت محصول تنظیم pH خاک سازگاری

رشد سریع قسمت های هوایی و رنگ سبز تیره در گیاه
• افزایش ریشه زایی، تشکیل گل و دانه
• تنظیم کننده فتوسنتز
• ضخیم کننده دیواره سلولی و افزایش مقاومت ساقه ها

کود منگنز تشکیل شده از عنصر منگنز با نماد Mn در جدول تناوبی عناصر شیمیایی نشان داده شده است.

این عنصر جز عناصر کم مصرف (ریزمغذی یا میکروالمنت) اما ضروری برای گیاه به شمار می ­آید

که کمبود و بیشبود آن برای گیاه دردسرساز خواهد بود. این عنصر برای رشد و نمو گیاهان لازم است، می تواند رادیکال های آزاد تولید شده در گیاه را خنثی سازی نماید.

در تولید ریبولاوین، اسید اسکوربیک و کارتن هم موثر است. بهبود جوانه زنی گیاه، تسریع رسیدگی میوه و افزایش عملکرد کیفی و کمی محصول از وظایف این عنصر به شمار می رود.

منگنز در تشکیل کروفیل و فرآیندهای اکسیداسیون و احیا مثل واکنش های مرحله فتوسنتز و یا تنفس نقش دارد. این عنصر در تبادل و انتقال کربوهیدرات ها و نیتروژن نیز دخیل است و در ساخت ترکیبات پرانرژی مثل ATP حائز اهمیت است. منگنز در فعالسازی بسیاری از آنزیم ها مانند آنزیم های دخیل در فتوسیستم دو، سوپراکسید دسموتاز و …نقش دارد.

از دیگر کارکردهای منگنز در گیاه می توان به دخالت در سنتز پلی آمین ها، بیوسنتز ایندول، فعالسازی آنزیم های فسفوانول پیروات و انولاز اشاره نمود. عنصر منگنز می تواند قابلیت دسترسی به فسفر و کلسیم را افزایش دهد و باعث افزایش مقاومت به تنش ها از جمله تنش سرمایی گردد.

عملکرد کود منگنز در مزارع گوجه

سطح کافی این ماده در گیاهان، مقاومت آنها را در برابر برخی بیماری‌ها و شرایط استرس افزایش می‌دهد. این ماده در تقویت دیواره‌های سلولی و تقویت بنیه کلی گیاه نقش دارد و می‌تواند به گیاهان در برابر استرس‌های محیطی کمک کند.

سولفات منگنز برای گوجه فرنگی:

این کود از زردی برگ‌ها و پیچ خوردگی آنها جلوگیری می‌کند و  عنصری ضروری برای تشکیل کلروفیل و واکنش های کاهش اکسید در سلول ها است.

این عنصر را می‌توان مستقیما نیز به برگ ها زد؛ اما پیش از آن باید خاک را نیز آزمایش و اصلاح نمود تا گیاه بتواند این ماده و سایر ترکیبات مغذی را از ریشه دریافت کند. کمبود این عنصر می‌تواند در خاک‌هایی با pH بالاتر از ۶.۵ رخ دهد؛ همچنین ممکن است این ماده توسط خاک شسته شده باشد. در صورتی که pH خاک زیر ۵.۵ باشد، این عنصر بیشتر در خاک حل می‌شود و سمیت Mn در گیاه افزایش می‌یابد. برای دسترسی بهتر گیاهان به مواد مغذی می‌توانید اصلاح خاک یا اصلاح سطوح pH را انجام دهید. برای مثال آهک به افزایش سطح pH کمک می کند درحالی که سولفات آلومینیوم و گوگرد باعث کاهش pH می شوند.

کاربرد روی بر در کشت گوجه

کاربرد روی بر در کشت گوجه

کاربرد روی بر در کشت گوجه

کاربرد روی بر در کشت گوجه کود سولفات روی یا زینک، کودی است که در کنار نقش مغذی، اثرات مثبت بسیاری بر رشد گیاهان دارد. وجود این عنصر برای گیاهان حیاتی نیست، اما ارزشش برای سلامتی و رشد گیاهان بسیار زیاد است. خاک های زراعی ایران معمولاً قلیایی یا آهکی هستند و به کود سولفات روی نیاز دارند. چرا که غالبا کمبود این ماده معدنی در خاک ایران دیده می شود. این کمبود می تواند تا ۵۰ درصد از عملکرد محصول را کاهش دهد. گیاهانی مانند حبوبات، دانه های روغنی، برنج، مرکبات، انگور و ذرت نیازمند این عنصر مغذی هستند و وجود آن برای رشد و توسعه آن ها بسیار اهمیت دارد.

کاربرد روی بر در کشت گوجه

روی یک کود ضروری برای رشد گیاهان به شمار می رود. سولفات روی در گیاه به شکل گیری قند، فتوسنتز گیاه،

انجام فعالیت ها، رشد و همچنین به قوی شدن گیاه در برابر انواع باکتری ها کمک می کند.

اگر گیاهان دچار کمبود روی شوند، باعث بی کیفیت شدن محصول و افت آن می شود و محصولاتی که

به کمبود روی حساس هستند شامل؛ سویا، گندم، برنج، ذرت، نخود، مرکبات، سورگوم، انگور و…. می باشد.

سولفات روی از طریق آوند های گیاه وارد ریشه، شاخه و برگ ها شده و روی از برگ های پیر به برگ های شاداب و جوان در زمان رشد دانه انتقال پیدا می کند

بهترین زمان برای استفاده از کود سولفات روی به نحوه رشد و نیاز گیاهان بستگی دارد.

به طور کلی، مصرف این کود معمولاً در فصل رشد فعال گیاهان، بهار و تابستان، مخصوصاً در مراحل رشد

اولیه تا تشکیل میوه و دانه ها توصیه می شود. همچنین، ممکن است نیاز به افزودن کود سولفات روی

در صورت تشخیص کمبود این عنصر در خاک یا گیاهان به ویژه در زمستان و پاییز نیز وجود داشته باشد

. برای دقت بیشتر، تحلیل خاک و بررسی وضعیت گیاهان موقعیت مناسب زمانی را مشخص خواهد کرد.

کاربرد روی بر در کشت گوجه

لازم است یادآوری شود که کود روی، نیتروژن مورد نیاز گیاهان را تامین می کند و برای رشد گیاهان تاثیر بسیاری دارد.

کود روی باعث تامین فسفر و نیتروژن نیز می شود که رشد ریشه ی گیاهان را افزایش می دهد.

طبق آزمایش های صورت گرفته توسط محققان در شیوه کشت هیدروپونیک گوجه فرنگی،

اضافه کردن پودر روی، عملکرد گوجه را افزایش می دهد و این بهبود عملکرد،

به شکل قابل ملاحظه ای در برداشت نهایی تاثیر گذار بوده است. تحقیقاتی که روی علف های هرز گوجه فرنگی توسط محققان صورت گرفت نشان داد

که کود روی باعث کاهش علف های هرز در گیاه گوجه می شود. این علف ها به نوعی انگل محسوب می شوند

که به گیاهان خسارت وارد می کنند. گوجه فرنگی از آن دسته گیاهانی به شمار می رود

که ویتامین c بالایی دارد و اضافه کردن کود روی به گوجه فرنگی باعث افزایش ویتامین در آن می شود.

سولفات روی سرشار از نیتروژن است که موجب زیاد شدن کلروفیل در گیاهان شده و نقش مهمی در فتوسنتز و سبز رنگ بودن گیاهان دارد.

کاربرد کود نیتروژن

کاربرد کود نیتروژن

کاربرد کود نیتروژن

کاربرد کود نیتروژن از واجب‌ترین عنصرهای

مورد نیاز در کشاورزی، نیتروژن می‌‌باشد.

اهمیت کود نیتروژن از گذشته ثابت شده است.

کود نیتروژن بالا، ازت مورد احتیاج خاک

را به بهترین نحو به محصولات کشاورزی و

درختان می‌رساند و متابولیسم گیاه را سرعت می‌بخشد.

چنانچه کود نیتروژن بالا به مقدار مورد

نیاز به درختان و گیاهان داده نشود، موجب کاهش رشد

و کارایی محصولات شده و در نتیجه

پژمردگی آن‌ها را به دنبال خواهد داشت.

ما در این مقاله، قصد داریم به صورت مفصل به مزایا،

خواص و معایب کود نیتروژن بپردازیم.

دعوت می‌کنیم تا انتها با ما همراه باشید.

پس از استفاده از کود نیتروژن بالا،

اثرات و خواص آن بر روی گیاهان

و درختان به خوبی قابل مشاهده خواهد بود.

مزایای کود نیتروژن بالا عبارتند از:

  • استفادۀ درختان و گیاهان از کود نیتروژن
  • بالا مقدار کلروفیل را در درختان بالا می‌برد
  • و علاوه بر دادن سرسبزی و طراوت به آن‌ها ، عملیات
  • فتوسنتز را هم توسعه می‌دهد
  • و از این راه باردهی درختان را افزایش می‌دهد.

کاربرد کود نیتروژن

خوشبختانه کود نیتروژن بالا دارای قیمت مناسبی هم می‌باشد.

با استفاده از این نوع کود تعداد

دانه‌های محصولات دانه دار افزایش پیدا می‌کند.

تعداد برگ‌های خشک و پژمرده را در

قسمت‌های پایینی درخت و گیاه کاهش می‌دهد.

نیتروژن یک عنصر متحرک در گیاه است.

این ویژگی به گیاه امکان می‌دهد که نیتروژن موجود

در شاخ و برگ برگ‌های قدیمی‌تر را

به نقاطی که بیشتر به آن نیاز دارند،

مانند جوانه‌های نو، برگ‌های جدید

و نواحی رشد فعال، منتقل کند

بهترین زمان برای مصرف کود

نیتروژن در ابتدای فصل بهار و تابستان است.

به این دلیل که جوانه زدن و گل دهی گیاهان

در بهار و میوه دهی و عمل آمدن محصول در آنها نیز در تابستان است.

در این دو زمان با افزودن کود نیتروژن به گیاهان

کشاورزی و باغی می توان نتایج خوبی کسب کرد.

همچنین این نوع کود در این زمان به بیشت

شدن محصول نهایی کشاورزی و باغات کمک زیادی می کند.

برای افزایش نیتروژن خاک، روش‌های مختلفی وجود دارد. یکی از راه‌های موثر، استفاده

از کودهای نیتروژنی است. این کودها به دو دسته طبیعی مانند کود حیوانی

و کمپوست و شیمیایی مانند اوره و نیترات آمونیوم تقسیم می‌شوند.

کشت گیاهان تثبیت‌کننده نیتروژن مانند حبوبات (لوبیا، نخود، عدس) و شبدر، می‌تواند

نیتروژن مورد نیاز خاک را تامین کند. علاوه بر این، مدیریت

صحیح بقایای گیاهی و کشت تناوبی نیز به افزایش نیتروژن خاک کمک می‌کند.