پیاز

زمان کشت پیاز

زمان کشت پیاز

زمان کشت پیاز

زمان کشت پیاز همان گونه که در مبحث صیفی جات بیان کردیم کاشت بذر به عوامل زیادی همچون شرایط اقلیمی،

شراایط آب و هوایی، نوع رقم و واریته بذر، نحوه کاشت و فصل مورد کشت دارد. فاصله بین هر

ردیف ۳۰ تا ۴۰ سانتی متر و هر دانه بذر به فاصله ۲ سانتی متر کاشته می شود. برای کاشت بذر پیاز نیاز به

حداقل ۸ کیلوگرم بذر در هر هکتار می باشد و در صورتی که زمین مورد کشت خطر بروز آفات وجود دارد

تا ۱۸ کیلوگرم در هر هکتار توصیه می گردد. همچنین برای کاشت بذر به  صورت دست پاش نیازمند ۱۲ کیلوگرم بذر در هکتار لازم است.

خاک مناسب برای کاشت پیاز، باید نرم، سبک، بدون سنگ و کلوخ باشد تا ریشه‌ها بتوانند به ‌راحتی رشد کنند.

پیاز بهترین رشد را در خاک‌هایی با بافت لومی، لومی-شنی و خاک  با زهکشی خوب دارد. به همین دلیل،

پیش از کاشت باید زمین را تا عمق حداقل ۳۰ سانتی‌متر شخم زد تا ساختار خاک برای رشد گیاه مناسب شود.

پس از شخم، باید سطح خاک را صاف و هموار کرد تا محیط یکنواختی برای کاشت فراهم شود.

دمای مناسب یکی دیگر از عوامل کلیدی در کشت موفق پیاز است. بذر پیاز برای جوانه‌زنی، به دمای خاک

حداقل ۱۰ درجه سانتی‌گراد نیاز دارد. در غیر اینصورت، جوانه‌زنی با تأخیر مواجه شده و حتی ممکن است

زمان کشت پیاز

بذر دچار پوسیدگی شود. پس از جوانه‌زنی، شرایط دمایی محیط نیز تأثیر مستقیم بر رشد گیاه دارد.

دمای روزانه ایده‌آل برای رشد اولیه پیاز، بین ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد است. همچنین دمای شبانه

مناسب بین ۱۲ تا ۱۸ درجه سانتی‌گراد در نظر گرفته می‌شود. توجه داشته باشید که پیاز، به تغییرات شدید

دمایی بسیار حساس است. این تغییرات باعث کاهش سرعت رشد، اختلال در تشکیل غده و در نهایت

کاهش کیفیت محصول نهایی می‌شوند. بنابراین حفظ دمای یکنواخت در مراحل اولیه رشد، اهمیت زیادی دارد.

کشت پیاز به دو روش اصلی: مستقیم و غیر مستقیم انجام می‌شود. انتخاب روش مناسب،

به عواملی مانند: اقلیم منطقه، زمان کاشت و امکانات کشاورز بستگی دارد. توجه داشته باشید

که فاصله بین بذرها حدود ۱۰ سانتی‌متر باید در نظر گرفته ‌شود تا فضای کافی برای تشکیل پیاز وجود داشته باشد.

کشت غیرمستقیم پیاز

در روش کشت غیرمستقیم، ابتدا بذرهای پیاز در شرایط محیطی کنترل‌شده مانند: خزانه یا گلخانه کاشته می‌شوند.

پس از رشد اولیه و تولید نشا، گیاهچه‌ها به زمین اصلی منتقل می‌گردند. این روش امکان کنترل بهتر

عوامل محیطی در مراحل حساس رشد را فراهم می‌کند و در نتیجه، گیاهچه‌هایی مقاوم‌تر و یکنواخت‌تر تولید می‌شوند.

کشت غیرمستقیم پیاز علاوه بر افزایش سلامت و استحکام گیاهچه‌ها، به صرفه‌جویی در مصرف بذر نیز کمک می‌کند.

همچنین به‌دلیل رشد اولیه در شرایط مناسب، برداشت محصول زودتر از کشت مستقیم انجام می‌شود و مدیریت مزرعه به شکل بهینه‌تری صورت می‌گیرد.

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *