صنعت کشاورزی ارگانیک
صنعت کشاورزی ارگانیک
با توجه به قوانین کشورهای مختلف، قوانین و مقررات جداگانه‌ای برای این مدل کشاورزی وجود دارد
که در ادامه به بررسی آنها می پردازیم.
- تناوب زراعی: استفاده از تناوب زراعی برای حفظ حاصلخیزی خاک و بهبود
- حفاظت محصولات در برابر آفات مختلف استفاده می‌شود.
- مدیریت مواد مغذی آلی: این فرایند مبتنی بر بهبود
- مواد آلی خاک از طریق کود، کمپوست یا مالچ پاشی است.
- کشت گیاهان پوششی: کشت این گیاهان، یک روش مفید برای
- کنترل آفات و علف‌های هرز، جلوگیری از فرسایش خاک و بهبود محتوای مواد مغذی در خاک است.
هستند که شامل استفاده از
سموم دفع آفات و سایر برنامه‌های
کشاورزی مصنوعی برای کنترل شرایط
رشد هستند. این روش‌های جدید عمدتا
برای حمایت از سیستم کشاورزی
امروزی-مدرن ساخته شده‌اند، که اغلب
بدلیل اینکه برای تولید مقادیر زیاد
غذا با سرعت هرچه تمام‌تر طراحی
می‌شوند مورد انتقاد قرار می‌گیرند.
صنعت کشاورزی کشاورزی طبیعی یا کشاورزی زیستی
(به انگلیسی: Organic agriculture )، گونه‌ای کشاورزی است که
در تولید و فرآوری محصولات آن از کودهای شیمیایی، سموم، هورمون‌ها
و دگرگونی‌ها و دستکاری‌های ژنتیکی
استفاده نشود و همه مراحل تقویت
زمین، کاشت و برداشت با استفاده از نهاده‌های
طبیعی (همچون کود زیستی، کمپوستها، حشرات .
صنعت کشاورزی ارگانیک
شاخه‌ای از کشاورزی پایدار است که
در آن کاربرد مواد شیمیایی مصنوعی
ممنوع و تمام مراحل تولید، فراوری و
بازاریابی محصولات‌این سیستم
کشاورزی تحت پوشش استاندارد‌های
مرجع ارگانیک، کنترل، مدیریت و
گواهی می‌شود. سیستم‌های کشاورزی
ارگانیک بر پایه مدیریت اکوسیستم
استوار است و به نهاده‌های خارج از
مزرعه وابسته نیست. در‌این نوع از
کشاورزی از نهاده‌های سنتز شده مانند
کودهای شیمیایی، آفت‌کش‌ها،
داروهای دامپزشکی، گیاهان اصلاح شدهژنتیکی و به‌نژادی و مواد افزودن
و از تابش اشعه‌ها استفاده نمی‌شود.
کشاورزی ارگانیک، مدیریت تولید
مناسب است که باعث تقویت وتوسعه
سلامت اکوسیستم‌های زیستی،
چرخه‌های زیستی و فعالیت بیولوژیکی
خاک می‌شود.این نظریه تاکید دارد
که از نهاده‌های داخل مزرعه استفاده شود
و از نهاده‌های بیرونی استفاده‌ای نشود.
