فوزاریوم بادام زمینی
فوزاریوم بادام زمینی پژمردگی فوزاریومی یا بوته‌میری، یک نوع
بیماری گیاهی ناشی از قارچ Fusarium oxysporum است که در
خاک‌های گرم با دمای بالای ۲۴ درجه سانتی‌گراد شیوع می‌یابد. این
قارچ به طور طبیعی در خاک زندگی کرده و به ریشه‌ها نفوذ می‌کند،
سپس در بافت‌های گیاه گسترش یافته و باعث زردی، پژمردگی و
در نهایت مرگ گیاهان می‌شود.
بیماری قارچی فوزاریوم می‌تواند در هر مرحله از رشد گیاه آسیب
وارد کند. این بیماری در دمای ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتی‌گراد بیش‌تر فعال است
و در گیاهان جوان باعث بی‌رنگ شدن برگ‌ها و افتادن دمبرگ‌ها می‌شود.
در گیاهان بالغ، ابتدا برگ‌های پایینی زرد شده و سپس تمامی گیاه زرد
می‌شود. در مراحل پیشرفته، یک نوار زرد رنگ در اطراف طوقه و ساقه
ظاهر می‌شود که اسپورهای قارچ در آن ناحیه قابل مشاهده است.
قارچ از طریق ریشه به گیاه نفوذ کرده و آوند چوبی را مسدود می‌کند،
که مانع انتقال آب و مواد مغذی به بالای گیاه می‌شود. علائم فوزاریوم
شامل پژمردگی، زردی برگ‌ها، کوتاهی گیاه و پوسیدگی ریشه و ساقه است.
این قارچ در شرایط رطوبتی و دمای بالا به سرعت گسترش می‌یابد و
ممکن است باعث مرگ گیاه شود.
فوزاریوم بادام زمینی
گروه شانکر ساقه‌ی فوزاریوم نوعی قارچ خاکی است که عامل آن
شش گونه (F. sulphureum, F. graminearum, F. lateritium, F.
sambucinum, F. avenaceum and F. culmorum) است. گروه
پژمردگی ساقه و ریشه نیز در زمره‌ی قارچ خاکی است که عامل آن
اصولاً فوزاریوم سولانی است. گروه پژمردگی فوزاریومی گروهی
از قارچ‌های عروقی هستند که عامل آن پاتوژن آوندی موسوم به
فوزاریوم آکسیسپوروم است. در بین این گروه، آکسیسپوروم چند
شکل ویژه–موسوم به ریخت‌ویژه (f.sp)- دارد که به طیفی از گیاهان
میزبان حمله‌ور شده و بیماری‌هایی ایجاد می‌کنند.
فوزاریوم آکسیسپوروم با ریخت‌ویژه‌ی وسینفکتوم (vasinfectum) و
(apii) سبب پژمردگی گیاهان می‌شوند و هر دو به لحاظ ریخت‌شناسی
به هم شباهت دارند، اما با توجه به نام زیر‌گونه‌ها، میزبان‌های متفاوتی
دارند. با این حال، بحث راجع به سیستم طبقه‌بندی، به دلیل اینکه بسیاری
از دانشمندان پیشنهاد می‌دهند فوزاریوم آکسیسپوروم با ریخت‌ویژه‌ی
اَپی هم‌گروه وسینفکتوم است، راه طولانی در پیش دارد. به همین خاطر،
ویژگی دسته‌های زیر‌گروه بر اساس ژنتیک قارچ صورت می‌پذیرد تا اینکه بر
اساس تعامل میزبان-پاتوژن باشد.
