بوته ی میری
بوته ی میری محصولات کشاورزی و باغی در معرض انواع
بیماری های قارچی و
باکتریایی هستند. یکی از این بیماری ها
که به خصوص به محصولات
جالیزی یورش می برد، برگ میری است.
بدون شک بوته میری، مهم‌ترین بیماری در
ابتدای فصل کشت گیاهان
(بخصوص صیفی جات گلخانه‌ای) می‌باشد.
هر ساله گزارش‌های
متعددی از خسارت‌های
سنگین این بیماری در
گلخانه‌ها و نشاخانه‌ها منتشر میشود
که لزوم شناخت و
مدیریت آن را دو چندان کرده است.
مدیریت و کنترل آن،
هنگامی تبدیل به یک الزام میشود
که متوجه می‌شویم
زمان زیادی بین ظهور
علائم و از بین رفتن
کامل گیاه وجود ندارد
چرا که گیاه در حساس‌ترین مرحله‌ی زندگی خود
قرار داشته و آلودگی به بوته
میری تقریبا برابر است با مرگ آن.
علائم بیماری گیاه
این بیماری خاکزاد، به
جوانه‌های تازه روییده از بذر
و همین طور نشاهای
تازه منتقل شده، حمله می کند.
ساقه و ریشه‌ی گیاهان
آلوده در نزدیکی
یا زیر سطح خاک،
دچار پوسیدگی می‌شوند. در گیاهان آلوده،
لکه‌های آب سوخته در
قسمت‌های اشاره شده مشاهده می شود
و در مدت بسیار
کوتاهی از همان ناحیه‌ها دچار
پوسیدگی شده و به
طور کامل از بین خواهند رفت.
به دو صورت قبل از ظهور
گیاهچه (Preemergence) و یا
بعد از آن (Postemergence) بروز می‌‌کند.
در حالت اول، جوانه تازه
بیرون آمده از دانه، قبل و یا
بلافاصله پس از
ظاهر شدن در سطح
خاک و یا در سینی
نشاء دچار آلودگی شده
و از بین می رود. در حالت دوم،
گیاهچه‌های تازه روییده
با ظهور یک لکه‌ی آب سوخته
در نزدیکی سطح
خاک روی ساقه (طوقه) دچار
پوسیدگی شده و در
همان مراحل اولیه
از بین خواهند رفت.
بوته ی میری
بوته میری، یکی از
بیماری های قارچی گیاهی است
که بیش تر بر روی گیاهان
جالیزی مثل خیار، گوجه فرنگی،
هندوانه، کدو و
خربزه تأثیر می گذارد. عوامل
مختلفی بر بروز این پدیده تاثیرگذارند
که از مهم ترین آن ها می توان به قارچ ها،
دمای نامناسب و
رطوبت زیاد خاک اشاره کرد.
عوامل موثر در بوته
میری باعث می شوند که
گیاه ساقه و برگ های
خود را از دست داده
و در نهایت از بین برود.
بیماری بوته میری
باعث پوسیدگى بذر، ساقه و
ریشه گیاه شده و در
نهایت منجر به مرگ گیاه می شود.
این بیماری در گیاهان
جوان اتفاق می افتد؛ زیرا بافت گیاهچه
در این گیاهان استحکام
زیادی ندارد و برای نفوذ قارچ مناسب است.
