تشکیل باران مصنوعی
تشکیل باران مصنوعی مایع و آبی است که از آسمان می‌بارد. قطرات باران هنگامی که ابرها از قطرات آب اشباع یا پر می‌شوند به زمین می‌ریزند. میلیون‌ها قطره آب وقتی در ابر جمع می‌شوند به یکدیگر برخورد می‌کنند. هنگامی که یک قطره آب کوچک به یک قطره بزرگتر برخورد می‌کند، متراکم می‌شود یا با قطره بزرگتر ترکیب می‌شود. با ادامه این روند قطره سنگین و سنگین‌تر می‌شود. هنگامی که قطره آب بیش از حد سنگین می‌شود و نمی‌تواند در اطراف ابر شناور شود به زمین می‌ریزد.
در حقیقت باران مصنوعی یک روش القای مصنوعی یا افزایش بارش از طریق ابرها با افزودن عوامل خارجی به ابرها است.
ذرات خارجی که در این ابرها غوطه‌ور می‌شوند یخ خشک (دی اکسید کربن جامد)، یدید نقره، پودر نمک و غیره هستند. این فرآیند به عنوان بارور کردن ابر شناخته می‌شود و توسط هواپیماها یا موشک‌ها انجام می‌شود.
تشکیل باران مصنوعی
فناوری‌های مورد استفاده در تولید باران مصنوعی
روش‌های رایج تولید باران مصنوعی
در حال حاضر، چندین روش برای تولید باران مصنوعی وجود دارد. در این بخش به بررسی مهم‌ترین این روش‌ها می‌پردازیم:
استفاده از یدید نقره: این روش که یکی از قدیمی‌ترین و پرکاربردترین روش‌هاست، شامل تزریق یدید نقره به ابرهاست. یدید نقره به عنوان هسته‌های تراکم عمل می‌کند و باعث تشکیل کریستال‌های یخ می‌شود که در نهایت به بارش تبدیل می‌شود.
استفاده از نمک‌ها: در مناطق گرمسیری، استفاده از نمک‌های مختلف به منظور افزایش تراکم ابرها و تولید بارش مورد استفاده قرار می‌گیرد.
تزریق آب یا کربن دی‌اکسید به ابرها: این روش‌ها عمدتاً در مناطقی با رطوبت کم و ابرهای کم‌پایه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
تجهیزات و فرآیند اجرایی
تجهیزات مورد استفاده در این فرآیند شامل هواپیماهای ویژه‌ای است که به دستگاه‌های پاشش مواد شیمیایی مجهز هستند. علاوه بر این، بالن‌های ویژه و تجهیزات زمینی نیز در این فرآیند نقش دارند. معمولاً مراحل اجرایی شامل شناسایی ابرهای مناسب، پاشش مواد شیمیایی، و نظارت بر تغییرات آب و هوایی می‌شود.
