افات کلزا

افات کلزا شته مومی یکی از مهمترین آفات کلزا و دیگر گیاهان خانواده کلم است.

این حشره به برگ، ساقه، گلچه و غلاف های در حال رشد حمله می کند

و با مکیدن شیره سلولی باعث کاهش شدید رشد و ایجاد تغییر شکل در این اندام ها می شود (شکل ۱).

حمله این آفت به شاخه های کلزا با ایجاد برآمدگی یا گال های مخصوص همراه است.

از دیگر علائم خسارت این آفت کوتولگی است که در اثر توکسین هایی ایجاد می شود

که شته در زمان تغذیه وارد بافت گیاه می کند. ممکن است حتی پس از کنترل شته و تا انتهای فصل نیز بوته های صدمه دیده کوتاه تر از بوته های سالم باقی بمانند.

مقاومت این شته در برابر سرما بسیار زیاد است و همانند شته گندم از ۵ درجه سانتی گراد شروع به زاد و ولد می کند. بنابراین،

این شته در شرایط زمستان های ملایم و معتدل به دلیل غیبت دشمنان طبیعی در آن زمان بدون مانع و مشکل تکثیر می یابد

و در اواخر زمستان یعنی از اوایل اسفند در مناطق معتدل تا اواسط فروردین در مناطق سردسیر

به حالت طغیانی در می آیند؛ به طوری که در مزارع به گل نشسته

تراکم آفت مانع از رشد گیاه می شود و از عملکرد محصول به میزان زیادی کاسته می شود.

افات کلزا

زنبور برگ‌خوار کلزا

حشره ماده با استفاده از تخم‌ریز خود پارانشیم برگ را پاره می‌کند و یک عدد تخم در زیر

پارانشیم سطح زیرین برگ و اغلب در قسمت حاشیه برگ می‌گذارد. در واقع، برگ‌خواران

کلزا (یا آفات اول فصل کلزا) آفاتی هستند که از قسمت‌های رویشی این گیاه به ویژه گیاهچه‌ها و برگ‌ها تغذیه می‌کنند.

سوسک پلن‌خوار (گرده‌خوار) کلزا

حشره کامل اوایل بهار از گرده گل‌ها به خصوص کلزا تغذیه می‌کند و در صورتی که تراکم بالا برود،

علاوه بر دانه‌های گرده از بساک گلبرگ و حتی نهنج نیز تغذیه می‌کند و مانع تشکیل دانه در گیاه میزبان می‌شود.

این بیماری مهم‌ترین بیماری کلزا است و با نام‌های مختلفی شناخته می‌شود که از جمله آن‌ها می‌توان به پوسیدگی سفید ساقه،

پوسیدگی نرم پنبه‌ای، کپک سفید، و پوسیدگی اسکلروتینیایی اشاره کرد. این بیماری معمولاً در اواخر

فصل و همزمان با شروع دوره گلدهی شروع به پیشروی و بروز علائم می‌کند. علائم این بیماری

در اندام‌های برگ، ریشه و طوقه بروز می‌کند و لکه‌هایی آبسوخته در حاشیه برگ مشاهده می‌شود

که بعد از مدتی به خاکستری تیره می‌گراید. این آلودگی از طریق دمبرگ به ساقه انتقال می‌یابد

و روی ساقه لکه‌های خاکستری تا سفید ایجاد می‌کند که در نهایت با پیشرفت بیماری،

موجب پوسیدگی و شکستگی ساقه و ورس بوته می‌شود. بوته‌های بیمار به صورت لکه‌هایی زودرس در مزرعه مشاهده می‌شوند.