تغذیه گیاه از کرم خاکی
تغذیه گیاه از کرم خاکی
تغذیه گیاه از کرم خاکی از جمله مهم‌ترین موجودات
خاک‌زی هستند که به‌عنوان «شاخص سلامت خاک» شناخته می‌شوند.
تحقیقات گسترده نشان می‌دهد که حضور آن‌ها معمولاً با بهبود ساختار
خاک، افزایش حاصلخیزی و تقویت چرخه مواد مغذی همراه است.
کرم‌های خاکی با حرکت مداوم خود در بستر خاک، کانال‌های متعددی
ایجاد می‌کنند که این کانال‌ها علاوه بر بهبود تهویه خاک، نفوذپذیری
آن را افزایش داده و مسیر حرکت آب و مواد مغذی را تسهیل می‌کنند.
این ویژگی به‌ویژه در خاک‌های متراکم و سنگین اهمیت دوچندانی پیدا می‌کند
و موجب بهبود ساختار فیزیکی خاک می‌شود. علاوه بر این، تغذیه کرم‌های
خاکی از بقایای گیاهی و مواد آلی موجود در خاک، سبب تجزیه و تبدیل این
مواد به ترکیبات مغذی‌تر و قابل جذب برای گیاهان می‌گردد. فضولات
کرم‌های خاکی که به نام «کست» شناخته می‌شوند، سرشار از عناصر
غذایی ضروری مانند نیتروژن، فسفر و پتاسیم بوده و قدرت باروری خاک را به‌طور چشمگیری افزایش می‌دهند.
تغذیه گیاه از کرم خاکی
کرم‌های خاکی از مواد ارگانیک (آلی) در حال تجزیه‌ای مانند برگ‌ها،
ریشه‌های مرده‌ی گیاهان و کود حیوانی تغذیه می‌کنند. این مواد مغذی
در دستگاه گوارش کرم متراکم می‌شوند و در قالب مدفوع دفع شده‌ی
کرم خاکی به خاک بر می‌گردد. این مدفوع سرشار از مواد مغذی، به ویژه
نیتروژن و فسفر است، و معمولاً در لانه‌ی کرم‌ها باقی می‌ماند. این بدان
معناست که حفره‌های زیر سطح خاک حاوی مواد مغذی‌ای هستند که
به‌آسانی در دسترس ریشه‌ی گیاهان است.
برخی مطالعات نشان داده‌اند غنای نیتروژن خاکی که توسط کرم‌های خاکی
هضم و دفع شده است پنج‌برابر خاک هضم‌نشده است. روش حفر تونل
برخی از کرم‌ها هم به انتقال کود‌هایی که به محصول داده شده‌اند به زیر
خاک کمک می‌کند. گیاهان از کودهای زیر خاک به شکل بهینه‌تری استفاده
می‌کنند. شایان ذکر است که کرم‌ها از ریشه‌های زنده‌ی گیاهان تغذیه نمی‌کنند،
بنابراین تهدیدی برای گیاهان زنده محسوب نمی‌شوند.
