تشکیل گلدهی گوجه
تشکیل گلدهی گوجه بر اساس شرایط آب و هوایی، نوع رقم، نوع کشت، کیفیت آب آبیاری و نوع خاک کود دهی گوجه فرنگی نیز متفاوت است. برای مثال در کشت گلخانه به دلیل اینکه میزان بیشتری محصول در واحد سطح نسبت به کشت گوجه در فضای باز برداشت میشود و عناصر غذایی بیشتری نیز از خاک تخلیه میشود میزان مصرف کود نیز افزایش مییابد.
پتاسیم در بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیک گیاه نقش کلیدی دارد؛ از جمله تنظیم باز و بسته شدن روزنهها، سنتز و انتقال قندها، و افزایش مقاومت به تنشهای محیطی مانند خشکی و شوری. در دورهی گلدهی، نیاز گیاه به پتاسیم افزایش مییابد تا بتواند انرژی تولید شده در فرایند فتوسنتز را به گلها و میوههای در حال تشکیل منتقل کند.
کلسیم یکی از اجزای اصلی دیواره سلولی است و نقش حیاتی در پایداری بافتهای گیاهی دارد. در گوجهفرنگی، کمبود کلسیم، بهویژه در دورهی گلدهی و تشکیل میوه، میتواند منجر به بروز بیماریهایی مانند پوسیدگی گلگاه شود که یکی از مشکلات شایع در مزارع گوجهفرنگی است.
برای جلوگیری از این مشکل، تغذیه مناسب با کلسیم، چه از طریق کوددهی خاکی و چه از طریق محلولپاشی، بسیار اهمیت دارد. تأمین کافی کلسیم علاوه بر جلوگیری از بیماری، باعث افزایش ماندگاری و کیفیت ظاهری میوهها میشود.
تشکیل گلدهی گوجه
گوجه فرنگی برای رشد مطلوب به سه عنصر اصلی نیاز دارد:
- نیتروژن: برای رشد شاخ و برگ و ایجاد کلروفیل ضروری است
- فسفر: در ریشه زایی و تولید میوه نقش کلیدی دارد
- پتاسیم: باعث افزایش مقاومت گیاه و بهبود کیفیت میوه می شود
در مرحله جوانه زنی، آبیاری باید به صورت ملایم و روزانه انجام شود تا خاک همیشه مرطوب باشد. همچنین، در مرحله رشد نهال، ما توصیه می کنیم آبیاری هر دو تا سه روز یکبار صورت گیرد. یک گیاه بالغ گوجه فرنگی روزانه به ۳.۵ تا ۴ لیتر آب نیاز دارد. در این مرحله، برنامه آبیاری باید به گونه ای تنظیم شود که:
- در خاک های شنی: 2 تا ۳ بار در هفته، هر بار ۱۵ میلی متر
- در خاک های رسی: هر ۵ روز یکبار، ۳۰ تا ۳۱ میلی متر