کشاورزی و باغداری
کشاورزی و باغداری به دانش و هنر کشت گیاهان یک یا چند ساله برای بدست
آوردن محصول زراعت می گویند و امروزه زراعت علمی است در سطح وسیع تر
و کلان تر از کشاورزی عادی به کاشت و پرورش گیاهان سرو کار دارد. متخصاصان
و کارشناسان زراعت نه تنها به دنبال ارتقا عملکرد محصول هستند بلکه به حفظ
ساختار و بافت خاک و در ضمن به حفظ محیط زیست نیز اهمیت می دهند.
به دانش و هنر کشت گیاهان دارویی، گیاهان زینتی، درختان میوه، درختان زینتی
و طراحی فضای سبز باغبانی می گویند و امروزه علم باغبانی در سطوح دانشگاهی
به چند شاخه ی میوه شناسی، گل شناسی، سبزی شناسی، فضای سبز و کاربرد
محصولات باغبانی در صنایع تقسیم می شود. فعالیت های باغبانی را می توان
در سطوح کوچک تر مانند محیط خانه، باغچه، پشت بام ها و
گلخانه انجام داد و به عنوان یک سرگرمی و یا یک حرفه بر شمرد.
کشاورزی و باغداری
در بخش زراعت تمام فعالیت‌ها طبق اصول و به ترتیب در زمین اجرا می شود
که هدف از انجام این مراحل بدست آوردن حداکثر بازدهی و کاهش هزینه ها است
که در این مسیر باید از جدیدترین روش ها و ماشین آلات کشاورزی استفاده کرد.
برای کاشت یک محصول زراعی مراحل زیر به ترتیب انجام می گیرد.
هنر کاشت گیاهان به منظور برداشت محصول را کشاورزی می‌گویند.
کشاورزی به دو صورت معیشتی و تجاری انجام می‌شود. در کشاورزی معیشتی
کشاورز برای تامین مخارج یا مواد زندگی خود گیاهی را کشت می‌کند. اما
در کشاورزی تجاری هدف کشاورز عرضه محصول به یک بازار وسیع‌تر است.
حال این بازار میتواند شهر های دیگر باشند یا کشور های دیگر که به هدف کشاورز بستگی دارد.
تا اینجا متوجه شدیم که، کشاورزی به دو صورت معیشتی و تجاری انجام می‌شود.
از لحاظ سودآوری کشاورزی تجاری بیشترین میزان سوددهی را دارد.
چرا که در کشاورزی مکانیزه یا مدرن تمام کارها با دستگاه انجام می‌شود
و خبری از نیروی انسانی در این نوع کشاورزی نیست، به خاطر همین هزینه‌های
باغدار یا کشاورز به شدت کاهش می‌یابد. علاوه بر آن که هزینه باغدار کاهش می‌یابد
محصول با کیفیت‌تری به بازار عرضه می‌شود، که این از ویژگی‌های کشاورزی مدرن است.
