گازهای گلخانه ای
گازهای گلخانه ای
گازهای گلخانه ای تقریباً همه کسانی که
با اصطلاح آشنا هستند، دیاکسید کربن را به عنوان
معرف این گروه از گازها میشناسند.
البته این دیدگاه نادرست هم نیست،
اما دیاکسید کربن تنها یکی از
گازهای گلخانهای است که انسان تولید میکند.
گازهای گلخانهای شامل دیاکسید
کربن،دی نیتروژن اکسید (گاز خنده)، متان، بخار آب و ازت هستند.
این گازها به این دلیل نامیده میشوند
که فضای گلخانهها را در اطراف زمین ایجاد میکنند.
در گلخانهها نور خورشید
وارد محیط میشود اما به دلیل جداره شیشهای، بخشی از
آن دوباره به درون گلخانه برمیگردد. به این
ترتیب فضای داخل گلخانه از بیرون گرمتر میشود.
در جو زمین هم اتفاق مشابهی روی میدهد.
وقتی اشعههای خورشید به سطح زمین میرسند،
بخشی از آنها جذب میشود و سطح
زمین را گرم میکند، زیرا سطح زمین بسیار
سردتر از خورشید است. در نتیجه امواج
را با طول موج بلندتری نسبت به خورشید منتشر میکند.
گازهای گلخانه ای
منابع تولید کننده گازهای گلخانه ای به دو دسته
منابع طبیعی “(مرداب ها و اقیانوس ها، فرآیندهای میکروبی
در خاک و آب و واکنش های فتوشیمیایی در جو)
و منابع غیر طبیعی (فعالیت های بشری) تقسیم می شوند.
گرچه مقدار تولید شده از منابع طبیعی تقریبا ۲۰ برابر فعالیت
های انسانی است، اما تا قبل از انقلاب صنعتی
(۱۷۵۰ میلادی) این گازها به وسیله منابع طبیعی مصرف کننده
(اقیانوس ها و جنگل ها،
جذب توسط باکتری های موجود در خاک و انجام واکنش های شیمیایی در جو)
متعادل شده و برای مدت ده هزار سال
(از انتهای آخرین دوره یخچالی تا انقلاب صنعتی)
مقدار آن در حد ۲۷۰ ppm ثابت باقی مانده است.
پس از انقلاب صنعتی، فعالیت های بشری باعث افزایش
در جو کره زمین شده است.
به گونه ای که سوزاندن سوخت های فسیلی،
جنگل زدایی و تغییرات کاربری اراضی باعث
افزایش گاز دی اکسید کربن، گازهای خارج شده از معده حیوانات، استفاده
از کودهای حیوانی و کشت برنج باعث افزایش
گاز متان، استفاده از کلروفلئوروکربن ها در
سیستم های یخچال ها و اطفاء حریق کشاورزی
باعث افزایش گازهای کلروفلئوروکربن ها و نهایتا فعالیت
های کشاورزی مانند استفاده از کودهای
شیمیایی باعث افزایش گاز اکسید ازت شده است.
شکل زیر درصد هر کدام از
گازهای گلخانه ای موجود در اتمسفر نسبت به
کل و همچنین سهم هر یک از فعالیت های
بشری در تولید گازهای گلخانه ای را در سال ۲۰۰۰ نشان می دهد.