تست بذر گوجه فرنگی
تست بذر گوجه فرنگی تنش شوری در مرحله جوانه زنی یک آزمون قابل اطمینان در ارزیابی تحمل بسیاری ازگونه ها است.
تست بذر گوجه فرنگی
از این رو، این پژوهش برای ارزیابی میزان تحمل به شوری دو رقم رایج گوجه فرنگی استان خراسان( خرم و موبیل)
تست بذر گوجه فرنگی
در مرحله جوانه زنی و رشد اولیه گیاهچه در 6 سطح شوری صفر، 40، 80، 120، 160 و 200 میلی مولار کلرید سدیم
به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام شد. نتایج بدست آمده نشان داد
دو رقم از نظر تحمل به شوری با هم اختلاف معنی داری داشتند، به‌طوری که رقم خرم نسبت به
رقم موبیل نسبت به شوری متحمل تر بود. رقم خرم تا غلظت 200 میلی مولار جوانه زنی داشت،
تست بذر گوجه فرنگی
درحالی که جوانه زنی رقم موبیل در غلظت نمک بیش از 120 میلی مولار کاملاً متوقف شد.
تنش شوری بر تمام صفات مورد بررسی در هر دو رقم اثر معنی داری داشت، به‌طوری که با افزایش
غلظت شوری متوسط زمان جوانه زنی افزایش، و سایر صفات مانند درصد جوانه زنی،
سرعت جوانه زنی ، طول ریشه چه و ساقه چه بطور معنی داری کاهش نشان دادند.
تست بذر گوجه فرنگی
تست قوه نامیه بذر یا درصد جوانه زنی مراحل آموزش بذرهای باغی بیشتر
باغداران بسیاری از بذرهایی را که در سال قبل از آنها استفاده نکرده اند رها می کنند.
در اینجا روشی برای تست اینکه آیا بذرهای سال گذشته هنوز زنده هستند یا خیر وجود دارد.
به توانایی بذر برای جوانه زنی و تولید گیاه طبیعی، قوه نامیه بذر گفته می‌شود.
نمونه برداری از بذرها: ابتدا بایستی نمونه‌هایی برای آزمایش کیفی بذر تهیه شود
که در این کارنمونه برداری با دست از کیسه‌ها یا توده‌های
بذر انجام می‌گردد. تهیه نمونه باید با دقت کافی صورت گیرد
تا نمونه نماینده و نشان دهنده کل توده بذر تولیدی باشد
در این تحقیق، خصوصیات جوانه زنی و بنیه بذر چهار نوع بذر گوجه فرنگی تجاری با نامهای سی اچ فلات (Falat CH) کارون فلات (Falat Karoon)
کالجی ان 3 (Kalj-N3) و ارلی اوربانا وای (Early Urbana Y) در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد و شرکت یکان بذر مقایسه شد. ابتدا،
هیدروپرایمینگ با آب مقطر به مدت 12 ساعت و تیمارهای اسموپرایمینگ محلول (PEG8000 ،(KNO3+K2HPO4 و اوره به
مدت 5 روز در پتانسیل 1/25- مگاپاسکال در کنار شاهد و تیمار پیری از طریق آزمون فرسایش کنترل شده
به مدت 6 روز در دمای 50 درجه سانتیگراد و محتوی رطوبت 13 درصدی بذور، مقایسه شدند.
پس از انتخاب (KNO3+K2HPO4) به عنوان تیمار برتر پرایمینگ، مقایسه بذور این تیمار با بذور شاهد
و تیمار پیری از طریق آزمونهای مقایسه های جرمی، نشت و تترازولیوم انجام گرفت.
تست بذر گوجه
رقم Falat Karoon نسبت به سایر ارقام، دارای بنیه کمتری بود. در آزمون تترازولیوم،
در بیشتر بذور پرایم شده، توسعه جنین نسبت به آندوسپرم اطراف آن به لحاظ اشغال فضای بذر، به وضوح مشخص بود.
تیمار پرایمینگ با (KNO3+K2HPO4) نسبت به سایر تیمارهای پرایمینگ برتری نشان داد.
شاخصهای متوسط زمان جوانه زنی و سبز شدن نسبت به شاخص های درصد جوانه زنی و سبز شدن،
بهمنظور مقایسه بنیه بذور گوجه فرنگی برتری داشتند. به نظر میرسد آزمونهای مقایسات جرمی و نشت،
آزمونهای مناسبی به عنوان آزمونهای بنیه بذر گوجه فرنگی نبوده،
اما آزمون تترازولیوم میتواند به عنوان یک آزمون بنیه مناسب برای بذر گوجه فرنگی مطرح شود.
